Forum prawa przyciągania i rozwoju osobistego

Co jakis czas czytam jak ktos komus radzi: nie analizuj.
Ja analizuje, czesto.
Jezeli sie nie analizuje to jak rozpoznac wzorce?

Zdarza sie sytuacja, X cos powie, ja czuje sie urazona.
W wolnej chcwili opisuje sytuacje, zadaje pytanie: na jakie slowa zareagowalam.
Kiedy wczesniej podobnie reagowalam?
I juz widze wzorzec.
Potem jescze pytanie przed czym chroni mnie ten wzorzec?

Tak wiec ja w analizowaniu nie widze nic zlego, a wrecz przeciwnie, jako mozliwosc uwolnienia sie z zaprogramowanych reakcji.

Jakie jest Wasze zdanie: analizowac czy dac analizowaniu rozgrzeszenie?

Zależy jaki chcesz osiągnąć cel. Zauważ, że są osoby, które 20 lat chodzą do psychoanalityków i nic to nie daje. Takie nieustanne analizowanie wszystkiego cały czas niczego pozytywnego nie daje. Szkoda na to czasu. By złamać wzorzec, nie trzeba go analizować. Np. w NLP nie analizuje się wzorca w ogóle, tylko się zmienia ten wzorzec na pożądany. Efekty jakie to przynosi w porównaniu do tradycyjnych metod są ogromne.

Ale tak jak pisze to zależy od tego co chcesz osiągnąć. W biznesie trzeba analizować, bo na podstawie analizy da się osiągnąć swoje cele. Procedura wygląda tak: INFORMACJA-ANALIZA-DECYZJA. Zauważ, że analiza nie jest pierwsza. Za jakiś czas, lub gdy efekty nie są zadowalające powtarzamy procedurę. To można stosować wszędzie, nie tylko w biznesie. Ale.... po podjęciu decyzji po prostu działamy. Nie ma sensu analizować wszystkiego cały czas, sens jest dopiero gdy pojawi się kolejna informacja.

Dla mnie analizowanie to trochę droga na około, w dodatku bardziej męcząca. Nazywam czasem mój umysł logiczny lewopółkulowym sabotażystą, bo to on chętnie mówi, że nie się nie da, wyświetla mi negatywne, ale jakże logiczne obrazy a przekonanie go to że jest inaczej to trochę pracy. Jeszcze niedawno z lubością się analizowaniu oddawałam, ale powodowało to spadek wibracji, a tego byśmy przecież nie chcieli:P. Teraz wolę tylko spytać siebie co to był za wzorzec, schemat, przekonanie i nawet nie odpowiadając sobie na to pytanie zniszczyć go lub zacząć zmieniać na pożądany.

Zależy, co rozumie się pod pojęciem analizy. Np. w metodzie the Work analiza to dochodzenie do prawdy, odnajdywanie innych możliwości w konkretnym przekonaniu, szukanie dowodów na to, że dane przekonanie jest błędne. Czy to jest analiza? Dla mnie bardziej zagłębianie się w siebie, poszukiwanie tego, co pomoże nam wzrosnąć zamiast ciągnąć w dół.

Typowe analizowanie kojarzy mi się z czymś, co chcemy osiągnąć (czyt. faceta lub jakąś rzecz materialną) i będąc na tej drodze roztrząsamy różne tego wersje, czyli np. znaki, poprawność wykonywania technik, interpretacje wydarzeń a raczej nadinterpretacje. Jest wówczas wielki ubytek energii, można powiedzieć nadmierny potencjał, który prowadzi donikąd. Dlaczego? Bo wystarczy kolejne zdarzenie, kolejny znak, a stara analiza nam się wali i czas na nową

Renata napisał(a):Zależy, co rozumie się pod pojęciem analizy. Np. w metodzie the Work analiza to dochodzenie do prawdy, odnajdywanie innych możliwości w konkretnym przekonaniu, szukanie dowodów na to, że dane przekonanie jest błędne. Czy to jest analiza? Dla mnie bardziej zagłębianie się w siebie, poszukiwanie tego, co pomoże nam wzrosnąć zamiast ciągnąć w dół.

Wlasnie, analiza analizie nie rowna.
Psychoterapia nie dziala, bo rozgrzebuje problem i pozostawia delikwenta z tymi przekonaniami co umacnia go jedynie w roli ofiary.
Ale gdy zaczyna podwazac sie te mysli, ktore wyszly podczas analizowania tematu, doda sie do tego czucie to analizowanie staje sie dobry narzedziem. Moze to juz nie bedzie analizowanie, a zupelnie cos innego.

Mnie z analizowaniem (w negatywnym znaczeniu) kojarzy sie myslenie o problemie, przemysliwanie go, zadawania pytania: dlaczego?, szukanie winnego...
To nie prowadzi do niczego, mozna sie jedynie krecic za wlasnym ogonem.

soma napisał(a):
Mnie z analizowaniem (w negatywnym znaczeniu) kojarzy sie myslenie o problemie, przemysliwanie go, zadawania pytania: dlaczego?, szukanie winnego...
To nie prowadzi do niczego, mozna sie jedynie krecic za wlasnym ogonem.

Dokładnie tak, i jeśli ktoś chce sprawnie korzystać z PP to, moim zdaniem, wyłączenie tego ciągłego analizowania jest podstawą. Sama pracuję teraz nad swoim schematem, by wyglądał: zamów i zapomnij. Analizowanie nic nie daje, a wręcz utrudnia - czysta intencja nie potrzebuje wypatrywania znaków, analizowania czy dobrze wykonaliśmy technikę, ba, nawet nie wymaga większych działań z naszej strony. wiemy że się spełni, to po co się szarpać? Ma być "Z lekkością i radością"
No i analizowanie oddala nas od intuicji, Serca. Ono zawsze nam podpowie.
I dziękuję za poruszenie tematu, bo jest dla mnie aktualny i bliski.

Wlasciwie to jakos nigdy nie uzywam slowa analiza. Bardziej uzywam, ze badam sobie. Ale slowo analiza staje mi sie w jakis sposob bardzo przyjemnie brzmiace.
Z dziecinstwa pamietam, ze uzywalo sie slow: przemysl to sobie. I to co wiekszosc ludzi robi, to przemysla sobie. W glowie. Mysli kreca sie w kolko i beda sie krecily, bo malo komu przychodzi do glowy, zeby je przelozyc na papier. Wtedy mysli zostaja na papierze i w glowie zostaje pustka. I to przemysliwanie jest bardzo destruktywne i meczace.

Jest jescze roznica pomiedzy swiadomym przeanalizowaniem (zbadaniu) czegos, rozpisujac go i zadajac pytania, a mietlenie problemu, zwykle nieswiadome, w glowie.

Jest jeszcze taka zasada:
Im bardziej czegos sie nie chce, tym bardziej bedzie sie z tym wiazalo i tym zylo.