Kim jest Bóg

[Kokos]

I jaki wyszedł wynik ?



Ps. Znowu wyskakuje "Błąd", gdy wysyłam posty.
A ostatnio już było dobrze.

[Calcifer]

Wynik jest taki, że szanuje Twoje zdanie w tym temacie jak i w każdym innym

[Kokos]

A..... to nic nowego

[Kokos]

Kokosik a czym jest spojrzenie Graya? Na podstawie czego on wyciąga swoje wnioski? Czy aby nie na podstawie obserwacji, badania, spostrzeżeń odnośnie ludzi? Czy swoich wniosków nie opiera przypadkiem na tym, że większość ludzi jego zdaniem, przechodzi swoje cykle? Kokosik jeśli mówisz o Johnie Grayu to czytałem go i jego prace opierają się głównie na socjologii, obserwacji człowieka, stereotypowych zachowań. Np. Mężczyźni są z Marsa a kobiety z Wenus - to jest czysto socjologiczna książka, odnosząca się do zakorzenionych w kulturze podziałów na temat kobiet i mężczyzn i wynikających z tego różnic w ich zachowaniach.

Właśnie zaznaczyłam wyraźnie na początku, iż wspomniana książka Graya jest skrajnie różna od jego znanych prac na temat kobiet i mężczyzn

Jest tam np. o wysyłaniu energii przez końcówki palców w kierunku roślin.
Co poleca robić każdego dnia
I inne tego typu dziwactwa.
Wątpię, aby obserwacje i wskazówki tam zawarte miały cokolwiek wspólnego
z socjologią. Jak kiedyś odkopię tę książeczkę, to zanalizuję dokładniej

[dariaanna]

Dużo ostatnio przechodziłam w związku z tematem Boga i mam wrażenie, że ciągle kręcę się w kółko. Mój największy problem polega na tym, że odczuwam Boga jako swojego największego wroga. Nie wiem skąd się to u mnie wzięło, skąd początki, ale pamiętam, że mam to już od nastu lat. Nie wiem też w jakiego Boga wierzę, ale mam w sobie świadomość istnienia kogoś/czegoś większego i silniejszego ode mnie, więc nazywam to Bogiem. I ciągle z tym walczę. Bóg jest przez moją świadomość odbierany jako zagrożenie.
Wydawało mi się, że już jakiś czas temu udało mi się przerobić ten temat. Miałam nawet sny na ten temat, tzn. ja bym ich tak nie odczytała, ale osoba, która się na tym zna go zinterpretowała. I dzisiaj dopiero przeczytałam tą interpretację -
"tak, w miejsce toksycznej męskości[ śnił mi się wcześniej wąż, a dokładnie - zabicie go] mamy gołębia[ drugi sen] – Ducha Świętego, czyli męskość uświęcona innymi słowy dokonałaś w jaźni wyboru wyjścia ze wzorca, którego byłaś – pewnie w sposób nieuświadomiony – wieźniem."
No i to jest właśnie ten schemat. Nie wiem czy tutaj ktoś jest mi w stanie coś pomóc, ale może jednak?

[Calcifer]

Daria a może Ty masz ogólnie lęk przed autorytetami? Może Bóg Ci się kojarzy podświadomie z Bogiem chrześcijańskim i dlatego jakoś podskórnie odpycha Cię od Boga bo religia była Ci narzucana mimo woli?

[dariaanna]

To może być dobry trop. Totalny brak zaufania to drugi. Niechęć do autorytetów, brak zaufania do nich. To może być to.

[Renata]

Daria, a nie jest tak, że być może się na Nim zawiodłaś w przeszłości? Wiesz...niespełnione prośby, potem pretensje, gorycz i żal do Boga, a w konsekwencji lęk przed tym, że ośmieliłaś się żywic do Niego takie uczucia?
Wierzę, że źle się z tym czujesz, ale widzę też, że krzywdzisz sama siebie tym przekonaniem.

[dariaanna]

To myślę, że każdy przez to przeszedł. Tylko, że większość dałaby sobie z tym spokój. Bóg się nie sprawdził, więc go odrzucają i on znika z ich świadomości. A u mnie nie znika :/. Jest napastliwy...
To jak z facetem o którym nie potrafisz zapomnieć mimo że się zawiodłaś

[Calcifer]

Daria nie chce jakoś wnikać w Twoje życie prywatne ale zastanawia mnie też czy Twoja awersja do Boga nie ma czegoś wspólnego np. z Twoim ojcem? Często tak jest, że podświadomie jakoś kojarzymy pewne sprawy i czasem nawet na poziomie mentalnym nie jesteśmy w stanie zdać sobie z tego sprawy.